Hoi! Nedzigon is terug!
Heeft u ooit een stevig vastgedraaide bout gehad die u plotseling breekt? We begrijpen de theorie van "vermoeidheidsbreuk", waarbij bouten die herhaaldelijk worden blootgesteld aan dynamische belastingen, zoals trillingen, uiteindelijk breken. Wanneer echter een voldoende sterke bout onder stabiele statische belasting plotseling breekt, "Huh? Waarom?" is de natuurlijke reactie. Dit fenomeen staat bekend als "vertraagde fractuur". Vandaag zal ik dit principe uitleggen en uitleggen hoe het kan worden aangepakt.

Vertraagde breuk

"Vertraagde breuk" is een fenomeen waarbij bouten onder een constante trekbelasting, die geen uitwendige vervorming vertonen, na een bepaalde tijd plotseling breken.

Dit fenomeen doet zich eerder voor bij grotere boutsterkte en kan niet worden gedetecteerd door visuele inspectie, waardoor het een beetje een gedoe is om ermee om te gaan.

Breuk veroorzaakt door waterstof?

Het mechanisme dat "vertraagde breuk" veroorzaakt, is eigenlijk nog niet helemaal duidelijk. De bout wordt na verloop van tijd bros door een combinatie van factoren, zoals gebruiksomgeving, materiaal, sterkte, enz.

De belangrijkste oorzaak van vertraagd falen is "waterstofbrosheid". Het fenomeen wordt ook wel "waterstofverbrossing" genoemd. We denken dat tijdens de draadbewerkingsfase of in de werkomgeving waterstof in het inwendige van de bout kan doordringen, zich in de loop van de tijd kan concentreren op plaatsen die onder spanning staan en een holte kan vormen die vervolgens tot breuk leidt. Als de spanning die op de bout wordt uitgeoefend groter is dan 1000 MPa, is de kans in het algemeen groter dat waterstofverbrossing optreedt. Dit verklaart wat ik eerder noemde, dat vertraagde breuk "waarschijnlijker is bij grotere boutsterkte".

Omdat waterstof kan binnendringen tijdens het draadbewerkingsproces, betekent een vertraagde breuk in een enkele bout dat alle tegelijkertijd vervaardigde bouten moeten worden geïnspecteerd of vervangen.

De omvang van het probleem wordt duidelijk wanneer u zich realiseert dat u niet weg kunt komen door alleen de kapotte bout te vervangen.

Effecten van oppervlaktebehandeling met bouten op de penetratie van waterstof

Aangenomen wordt dat het bekledingsproces een oorzaak is van de penetratie van waterstof in de bout. Waterstof dat wordt gegenereerd tijdens het wassen met zuur, evenals waterstof dat wordt gegenereerd door elektrolyse van het badwater, kan tijdens het plateren in de bout terechtkomen. Er kunnen andere oorzaken zijn dan oppervlaktebehandeling: het is ook bekend dat het gemakkelijker optreedt bij bouten die worden gebruikt in corrosieve omgevingen.

Vertraagde fracturen helpen voorkomen

Gebakken behandeling is effectief in het verminderen van de kans op waterstofverbrossing in vergelijking met plateren of andere oppervlaktebehandelingen. Warmtebehandeling verdrijft ook waterstof dat door de bout is opgenomen. Ook is het belangrijk om de oppervlaktebehandelingstijd kort te houden. Elders zijn er manieren om bouten te maken zonder waterstof te genereren: de processen die waterstof genereren, zoals wassen met zuur, vervangen door andere methoden.

NBK gebruikt deze methoden om beplating aan te brengen op bouten met een hoge sterkte, zoals het waterstofverbrossingsbestendige SNS-EL-type ... dus probeer ze eens.